Mim

Merhaba canlarım :)
Şu aralar fotoğraf makinamdaki fotoğrafları bilgisayara aktaramadığımdan, bir fırsat bulup kablo almaya üşendiğimden vs fotoğrafsız yazılar da yazmak istemediğimden blogu çok boşlamıştım. Koyukırmızı'm beni mimleyince fotoğrafta gerekmediği için bana sürekli hatırlatıp kızınca onu nasıl kırayım dedim daha gecikmeden hemen mimdeki soruları cevaplayayım :))

1) Mantığın mı yoksa duyguların mı ön plandadır?

Yerine göre değişir. Yani yeri geldiğinde mantığımla yeri geldiğinde duygularımla hareket ederim. Ama ne yalan söyleyeyim genelde duygularıma esir oluyorum :) bin kere de yanmış olsam bazen vazgeçemiyorum yanlış olduğunu bile bile... 

2) İnsanlar niye mutlu değiller? Niye gözlerinin önündeki mutlulukları görmüyor ve şükretmesini bilmiyorlar?

Bu soruya son okuduğum kitapta Cahit Zarifoğlu'nun verdiği cevap çok yerinde olacak bence. Kitapta yazar mutsuzluğun sebebini seher vakti kalkmamaya güne erken başlamamaya bağlamış. Kesinlikle katılıyorum. Bir de diyor ki güzelliği görememenin de düşünmemenin de etkisi büyük mutsuzlukta. Kesinlikle öyle biz hep oturup bizi mutsuz eden şeyleri düşünüyoruz. Halbuki mutlu olabileceğimiz öyle çok neden var ki. Güzel bakan güzel görür arkadaşlar bakmasını bilen de dertlerinden bile mutlu olmayı bilir. 

Yine o kitaptan tüm ders anlattığım sınıflara alıntı yapıp üzerinde uzunca konuştuğum bir cümleyi yazmak istiyorum.

"Mutluluk da tahammül ister. Onu da iyi anlamalı" 
bence her şey bu sözü anlamakta bitiyor... 


3) Haklı olduğun bir konuda kendini savunur musun? Yoksa susmak adalet mi dersin?  

Haklı olduğum bir konu da çok nadir susarım. Susuyorsam kesinlikle karşı taraf çok dar görüşlüdür ve kendimi anlatmam sadece zaman kaybıdır. Boşuna kendimi yormaya değmeyecekse neden anlatıp durayım ki değil mi kelimelerime yazık.. Eğer mecburi bir susuşum var sa da Allah'ın adaletine bırakmışımdır. Ama dediğim gibi genelde susamam...

4) Tok gözlü müsün? Yoksa her şeyim olsun diyenlerden misin?

Açıkçası bu da duruma göre değişiyor :) Bazen kendime bile hayret edebileceğim kadar tok gözlü oluyorum. Bazen de kendimi kaybedip onu da alayım bunu da alayım diyorum. Ama kesinlikle alamadıklarıma üzülmüyorum. Bazen bakıp imreniyorum imkanı iyi olanlara ben öyle müthiş maddi durumu iyi olan biri değilim ama çok şükür çok istediğimi de zamanla da olsa alabiliyorum bu da yetiyor bana hem sabretmesini öğrenmiş oluyorum (: Aslında tok gözlü biri olduğumu fark ettim şimdi umarım hep böyle devam ederim (: 

Tekrardan canım arkadaşım Koyu Kırmızı'm a teşekkür ediyorum. Ben deee canım arkadaşım Çağla'yı mimliyorum :)